Żal lokalnych ugrupowań

Mieć znane nazwisko i wystąpić w barwach silnej partii. Zanosi się na to, że takim sposobem zechce wygrywać tegoroczne wybory samorządowe część kandydatów na radnych i burmistrzów.

Platforma Obywatelska już ruszyła z oficjalną prezentacją. Wie już Chrzanów i wie Trzebinia, kto wystartuje na burmistrza w barwach PO. Ryszard Kosowski i Stanisław Szczurek cztery lata temu odnieśli sukces wyborczy w barwach Wspólnoty Samorządowej - ugrupowania lokalnego, obecnego też na poziomie województwa. Teraz obaj lokalni politycy lepiej czują się pod szyldem rządzącej   w kraju PO. A że obaj w polityce nie są nowicjuszami, trzeba wierzyć, że wiedzą co robią. Zagadką pozostaje co zrobi Jacek Latko, który niewątpliwie powalczy o reelekcję. Libiążowi do Platformy najbliżej, bo to i tamtejszy poseł i burmistrz są jej członkami, ale wyborczy fenomen Naszej Gminy Libiąż 2000 Plus, ugrupowania lokalnego, trwa już wiele lat i rezygnacja z tego szyldu mogłaby się okazać się ryzykowna.

Trzeba jednak pamiętać, że niiemniej ryzykowny jest też dzisiaj szyld partyjny, czego doświadcza właśnie targana aferami Platforma. A do jesieni wiele jeszcze się zdarzyć może.

Na lokalnym podwórku trwa teraz oczekiwanie na odkrycie kart, czyli przedstawinie kandydatów  przez dwie inne partie: PiS i SLD. Centralna prasa doniosła, że pierwsza z nich przeprowadzi najpierw sondaże popularności swych działaczy na pozimie powiatów, a potem zdecyduje kto ma szanse na elekcję. U nas na pewno o "coś" powalczy Janusz Szczęśniak.

SLD w kwestii lokalnych wyborów na razie mówi niewiele. Na razie zwiera szeregi i leczy rany po utracie kilku czołowych działaczy. W Chrzanowie najprawdopodobniej zostanie bez Andrzeja Oczkowskiego, a w Trzebini bez Włodzimierza Korczyńskiego, który współpracuje obecnie ze Stanisławem Szczurkiem.

Gołym okiem widać, że samorząd ostro skręca w stronę polityki. A dzieje się tak dokładnie w 20. rocznicę pierwszych demokratycznych wyborów samorządowych w Polsce, które były triumfem apolitycznego, oddolnego ruchu społecznego. Powstałe wówczas Komitety Obywatelskie wystawiły w 1990 roku  świetnych kandydatów na radnych i wygrały. Z wielkim sentymentem wspominam jako dziennikarz pierwszą kadencję rad. Nie było w nich tyle polityki, był entuzjazm i długie dyskusje. Niektóre projekty uchwał zmieniano czasem po wielokroć, ale wyłącznie z potrzeby szukania najlepszych rozwiązań. Dziś strategiczne decyzje zapadają na zebraniach koalicji, przed sesjami. Te ostatnie to tylko formalność.

Dlaczego o tym piszę? Dlatego, że jesienią na listach kandydatów na radnych i burmistrzów może być już niewiele swojsko brzmiących nazw stowarzyszeń oraz małych komitetów wyborczych. Mogą je zdominować nazwy partii politycznych. Dobrze to czy źle, pokaże liczba kandydatów na radnych i burmistrzów oraz frekwencja. Najważniejsze jest jednak, żeby mając głos, mieć wybór.